بهترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک: روش‌های تسکین درد سریع

بهترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک یکی از سوالات رایج افرادی است که از دردهای شدید سیاتیک رنج می‌برند. گرفتگی رگ سیاتیک می‌تواند باعث دردهایی غیرقابل تحمل در نواحی پایین کمر، باسن و پاها شود. اگر درمان نشود، این درد ممکن است به مشکلات مزمن و حتی آسیب‌های دائمی عصبی منجر گردد که کیفیت زندگی شما را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. بسیاری از افراد به دنبال داروهایی هستند که بتواند این درد را کاهش دهد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن تسکین یابد.

در این مقاله، بهترین داروهای موجود برای درمان گرفتگی رگ سیاتیک و راه‌های تسکین این درد را معرفی خواهیم کرد. با مطالعه این مقاله، شما قادر خواهید بود روش‌های درمانی مناسب را برای کنترل درد سیاتیک انتخاب کرده و از بروز عوارض طولانی‌مدت آن جلوگیری کنید.

معرفی عصب سیاتیک و نشانه های آسیب دیدگی آن

عصب سیاتیک طولانی­ترین عصب بدن بوده که در یک مسیر مستقیم از باسن تا زانو ادامه دارد. این عصب در بخش زانو به دو قسمت تیبیال و پرونئال تقسیم می­شود. عصب پرونئال نیز خود به دو عصب سطحی و عمیق تقسیم می­شود.

عصب پرونئال مسئول ایجاد حس در قسمت­های جلویی، بالایی و کناره­های پا می­باشد. همچنین کنترل حرکت مچ و انگشتان پاها را به عهده دارد. اگر این عصب دچار آسیب­دیدگی شود، بی­حسی، ضعف، گزگز، درد و اختلال در راه رفتن ایجاد می­شود.

عصب تیبیال از زانو تا قسمت پشت ساق ادامه یافته و عصب این بخش از بدن را تامین می­کند. همچنین در قسمت مچ پا از داخل تونل تارسال می­گذرد.

با این تفاسیر می­توان گفت که عصب سیاتیک وظیفه کنترل و مدیریت راه رفتن را به عهده دارد. این عصب که در هر دو طرف بدن وجود دارد در صورت صدمه دیدن می­تواند درد متقارنی را ایجاد کند.

ایجاد درد سیاتیک یک مشکل متداول است که خیلی­ از افراد با آن دست و پنجه نرم می­کنند. برخی از افراد به غلط از اصطلاح “رگ سیاتیک” استفاده می­کنند، اما در واقع واژه صحیح “عصب سیاتیک” است. زیرا وظیفه رگ و عصب در بدن متفاوت بوده و هر یک عمل خاصی را انجام می­دهند. رگ­ها مسیرهای انتقال خون در بدن هستند در حالی که عصب­ها وظیفه پیام­رسانی از مغز را به عهده دارند.

اعمال فشار به عصب سیاتیک به هر دلیلی، ممکن است با علائمی همچون سوزش کف پا، گزگز پاها، ضعف و بی­حسی پاها همراه باشد و زندگی روزمره فرد را مشکل کند. احساس درد در کمر یا باسن می­تواند یکی از علائم صدمه دیدن عصب سیاتیک باشد. هرچند که از درد می­توان به عنوان واضح­ترین نشانه این بیماری نام برد، اما نشانه­های دیگری نیز ممکن است مشاهده شود:

• • تشدید درد در هنگام راه رفتن یا حرکت دادن پاها
  • بی­حسی کامل پاها و یا عدم حرکت آنها در موارد خیلی پیشرفته بیماری
  • گزگز و سوزن سوزن شدن همراه با درد در پاها و انگشتان
  • بی ارادگی در ادرار یا مدفوع که در صورت مواجهه با آن، مراجعه بدون وقفه به پزشک ضروری است.

چه عواملی باعث بروز درد سیاتیک می شوند؟

عوامل متعددی در آسیب رساندن به ستون مهره­ها و عصب موجود در آن دخیل هستند و می­توانند باعث بروز درد سیاتیک شوند. عواملی همچون سقوط از بلندی و یا ایجاد سرطان­های عصب نخاعی از جمله مواردی هستند که می­توانند عصب سیاتیک را درگیر کنند. در ادامه به برخی از عوامل تحریک و ایجاد درد عصب سیاتیک اشاره شده است:

در بین دیسک­های موجود در ستون مهره­ها، ماده­ای به نام غضروف وجود دارد. غضروف از یک ماده منعطف ایجاد شده که به حرکت پاها کمک می­کند. صدمه دیدن غضروف­ها باعث بیرون­زدگی دیسک­ها شده و با اعمال فشار به عصب سیاتیک، می­تواند باعث ایجاد درد در ناحیه کمر شود.

گاهی تنگ بودن بیش از حد کانال نخاعی ممکن است عصب سیاتیک را تحت تاثیر قرار داده و با فشار وارد کردن به آن، باعث تحریک عصب و ایجاد درد کمر شود.

لغزش مهره­ ها و از بین رفتن هم­ترازی مهره­های موجود در ستون فقرات، مشکلی است که به دلایل مادرزادی، شکستگی تنگه مهره به دلیل فشار، عمل جراحی ستون فقرات، تصادف، انجام ورزش­های خاص و دلایل پاتولوژیک ایجاد می­شود و می­تواند سبب آسیب به عصب سیاتیک شود. در چنین مواردی مراجعه به موقع به پزشک و درمان زودهنگام ضروری است.

سندروم پیریفورمیس یکی از علل درد سیاتیک است. این بیماری در افرادی که کار آنها به گونه­ایست که مجبورند، مدت زمان زیادی بنشینند یا کسانی که تمرینات سنگین پایین تنه انجام می­دهند، بیشتر به چشم می­خورد. در این بیماری، ماهیچه مثلثی شکل پیریفورمیس دچار آسیب شده و عصب سیاتیک به دلیل انقباض عضله گلابی شکل، دچار تحریک و درد در ناحیه باسن و لگن می­شود. سرمادرمانی، گرمادرمانی و استراحت از جمله روش­های پیشنهادی برای تسکین درد می­باشد.

دیسک موجود در بین مهره­ها حالت اسفنجی داشته و دارای هسته­ای پر از آب است که باعث شده مهره­ها نسبت به فشار مقاوم باشند. وقتی دیسک­ها دچار فرسایش شوند، فاصله بین مهره­ها کم شده و بر غضروف­ها فشار زیادی وارد می­شود. فشار وارده می­تواند با گذر زمان، رویه مفصلی را از بین ببرد. چنین تغییراتی که معمولا با افزایش سن بیشتر می­شوند، باعث تضعیف ستون مهره­ها شده و با اعمال فشار بیشتر بر هسته دیسک، می­تواند منجر به فتق دیسک شود. در نتیجه با خروج مواد شیمیایی از دیسک، تورم ایجاد شده و تورم و فشار وارده بر روی عصب­ها منجر به ایجاد درد می­گردد. پوسیدگی دیسک و ایجاد تغییر در ستون فقرات از جمله عوارضی است که در گذر زمان ایجاد شده و معمولا با اقزایش سن، بیشتر به چشم می­خورد و نهایتا درد سیاتیک را به همراه دارد.

تداوم درد سیاتیک و تشخیص بیماری توسط پزشک

ماندگاری درد سیاتیک و اینکه تا چه مدت طول بکشد، می­تواند تعیین کننده حاد بودن بیماری باشد. اگر درد تا یک ماه و نهایتا تا یک و نیم ماه، بهبود یابد سیاتیک از نوع حاد بوده و مزمن نیست. اما در مواقعی که درد ادامه­دار بوده و پس از یک و نیم ماه تسکین نیابد، سیاتیک از نوع مزمن است. سیاتیک از نوع مزمن معمولا با درد شدید و غیرقایب تحمب همراه بوده و نیازمند مراجعه به پزشک متخصص و درمان­ تخصصی است.

همانطور که قبلا ذکر شد، درد سیاتیک به دلایل متعددی ایجاد می­شود و به همین دلیل پزشک ابتدا باید سوالاتی راجع به سابقه پزشکی و خانوادگی بیمار بپرسد. سوالات ممکن است در مورد زمان ظهور درد، محل دقیق احساس درد، موارد تشدید یا تسکسن درد، محل شروع درد و … باشد.

معاینه فیزیکی، قدم بعدی در تشخیص بیماری است که برای بررسی توانایی عضلانی و واکنش بیمار مورد استفاده قرار می­گیرد. انجام برخی حرکات خاص به درخواست پزشک، معمولا برای تشخیص نوع فعالیتی است که درد را تشدید می­کند. راه رفتن بر روی انگشتان پا و یا بر روی پاشنه، قرار گرفتن در حالت چمباتمه و سپس برخاستن از این حالت دو تا از حرکاتی است که بیمار به درخواست پزشک انجام می­دهد تا فشار وارده به عصب سیاتیک در این حالات بررسی گردد.

گاهی ممکن است پزشک معالج از بیمار بخواهد به پشت بخوابد و سپس با بلند کردن پاهای او، میزان درد وارده به کمر را مشخص می­کند. تشدید درد در چنین حالتی معمولا نشان­دهنده آسیب­دیدگی عصب سیاتیک می­باشد.

پزشک معالج پس از انجام معاینات فیزیکی معمولا برای تکمیل پروسه تشخیصی خود انجام آزمایش­هایی مانند عکس­برداری و ام آر آی را تجویز می­کند. پزشک با مشاهده نتیجه این آزمایشات، می­تواند به تشخیص علت مشکل پرداخته و درمان مناسب را برای بیمار در پیش گیرد. رادیولوژی ستون مهره­ها، توموگرافی کامپیوتری و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی از جمله روش­های تصویربرداری برای بررسی آسیب­دیدگی عصب سیاتیک است.

میلوگرافی نیز یکی از روش­های تشخیصی است که در آن نوعی ماده حاجب برای تشخیص آسیب نخاعی و تومورها به ستون مهره­ها تزریق می­شود. این ماده به تهیه عکس­های باکیفیت از اعصاب کمک کرده و تشخیص بیماری را برای پزشک راحت­تر می­

کند.

موثرترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک چیست؟

درمان گرفتگی رگ سیاتیک با هدف کاهش درد و کمک به بهبود حرکت فرد بیمار صورت می­گیرد. پزشک معالج با توجه به شرایط بیمار، درمان مناسبی را برای او در پیش گرفته و مواردی را تجویز می­کند که در تسکین درد موثرند. بیمار باید تا حد امکان به کارهای روزمره خود پرداخته و از استراحت و خوابیدن زیاد بپرهیزد. روش­های مختلفی برای درمان گرفتگی رگ سیاتیک وجود دارد که از جمله آنها می­توان به موارد زیر اشاره کرد:

مصرف داروهای غیراستروئیدی به عنوان بهترین دارو برای گرفتگی عصب سیاتیک

داروهای مسکن ضدالتهاب غیراستروئیدی با کاهش تورم و التهاب تا حد زیادی می­توانند از درد سیاتیک بکاهند و به عنوان بهترین دارو برای انقباض رگ سیاتیک مورد استفاده قرار گیرند. از جمله این داروها عبارتند از:

آسپرین

قرص آسپرین که به ASA نیز معروف است معمولا برای کاهش درد و التهاب و به عنوان تب­بر استفاده می­شود. قرص­های آسپرین در انواع جویدنی، جوشان، روکش­دار، تک­شیار و شیاف موجود هستند.

مصرف این دارو ممکن است با عوارضی همچون مشکلات معده، سردرد، رقیق شدن خون، گیجی، زرد شدن پوست و ورم دست و پا همراه باشد. در صورت بروز هر یک از این موارد مراجعه به پزشک برای تجویز داروی جایگزین ضروری است.

مصرف این دارو به افراد حساس به داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، افراد مبتلا به آسم، کسانی زخم معده دارند، افرادی که مبتلا به اختلالات کبدی و کلیوی، افراد مبتلا به هموفیلی، افراد مبتلا به فشار خون، زنان باردار و شیرده، افرادی که کمتر از 16 سال و بیشتر از 65 سال سن دارند، توصیه نمی­شود.

 ناپروکسن

گاهی ممکن است قرص ناپروکسن به عنوان بهترین دارو برای گرفتگی عصب سیاتیک تجویز گردد. این دارو تاثیر خوبی در تسکین کمردرد دارد و پزشکان معمولا برای تسکین درد و کاهش التهاب کمر تجویز می­کنند. این قرص دارای خواص ضدالتهابی بوده و برای کاهش درد مفاصل موثر است.

کاربرد این دارو برای درمان آرتروز، روماتیسم، دیسک کمر و اختلالات عضلات غیر قابل انکار بوده و به همین دلیل می­توان گفت بهترین دارو برای گرفتگی عصب سیاتیک است.

مکانیزم عمل ناپروکسن به این صورت است که با کاهش مواد شیمیایی تولید شده در محل صدمه دیده (ماده­ای به نام پروستاگلاندین) که منجر به ایجاد درد و تورم می­شوند، در تسکین درد موثر است.

ناپروکسن به صورت قرص خوراکی و شیاف وجود دارد و افرادی که شدت درد در آنها زیاد است، می­توانند از شیاف استفاده کنند. شیاف ناپروکسن در تسکین کمردرد تاثیر به سزایی دارد. قرص­های خوراکی ناپروکسن نیز در دوزهای 250-500 میلی­گرم در دسترس می­باشند.

پزشک معالج با در نظر گرفتن شدت بیماری، میزان مناسب دارو را تجویز می­کند و حتما باید طبق دستور پزشک مورد استفاده قرار گیرد. از عوارض دارو می­توان به درد معده، حالت استفراغ، سردرد و سرگیجه اشاره کرد.

مصرف ناپروکسن با سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، داروهای ضدانعقاد خون مانند وارفارین، داروهای مدر، داروهای موثر در درمان فشار خون، داروهای ضدافسردگی، داروهای موثر در درمان آرتریت روماتوئید، تداخل داشته و توصیه نمی­شود.

ایبوپروفن

ایبوپروفن که با نام­های تجاری موترین و ناپرین نیز شناخته شده است، دارویی موثر برای کاهش درد در قسمت­های مختلف بدن مانند سر، دندان و مفاصل است و گاهی به عنوان موثرترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک نیز مورد استفاده قرار می­گیرد. این دارو به صورت قرص و شربت در بازار موجود است و نوع شربت آن بیشتر به عنوان تب­بر برای کودکان کاربرد دارد. مکانیزم عمل این دارو به این صورت است که با از بین بردن ماده مولد التهاب در بدن، در کاهش درد و تورم موثر است.

هرچند میزان مصرف ایبوپروفن براساس سن و شدت بیماری تعیین می­شود، اما مصرف آن معمولا در فاصله زمانی چهار یا شش ساعت به همراه یک لیوان آب تجویز می­گردد و بهتر است تا ده دقیقه بعد از مصرف از خوابیدن پرهیز شود.

اگر مصرف دارو با درد معده همراه بود، بهتر است با غذا مصرف شود و برای جلوگیری از مشکلاتی مانند زخم معده، بهتر است دوره استفاده از دارو را کاهش دهید.

ایبوپروفن را با نظر پزشک معالج و به میزان تجویز شده مصرف کرده و از مصرف خودسرانه دارو یا زیاد کردن دوز مصرفی آن بپرهیزید.

در صورت استفاده از ایبوپروفن برای کاهش درد، اگر تاثیری در روند درمان مشاهده نکردید و درد شما بیشتر از ده روز طول کشید به پزشک مراجعه کرده و در این مورد با او مشورت کنید.

مصرف ایبوپروفن نیز ممکن است با عوارضی همچون داشتن حالت استفراغ، اسهال، مشکلات معده، سردرد و سرگیجه همراه باشد. هرچند که چنین عوارضی در بیشتر افراد ایجاد نمی­شود، اما در صورت ایجاد این علائم یا بدتر شدن آنها مراجعه به پزشک توصیه می­شود.

افزایش فشار خون از دیگر عوارض ایبوپروفن است که برای جلوگیری از ایجاد مشکلات جدی­تر بهتر است فشار خون به صورت منظم کنترل شده و در صورت تداوم این مشکل به پزشک مراجعه گردد.

افرادی که پس از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی به تنگی نفس مبتلا می­شوند، دارای مشکلات خونی هستند، سابقه سکته قلبی و مغزی دارند، از فشار خون بالا رنج می­برند، مشکلات کبدی دارند، دارای ناراحتی­های معده و روده هستند، باید پزشک خود را در جریان قرار دهند.

مصرف داروهای شل کننده عضلات به عنوان بهترین دارو برای گرفتگی عصب سیاتیک

مکانیزم عمل داروهای شل­کننده عضلات به گونه­ایست که با کاهش فشار وارده به عصب سیاتیک از سوی عضلات، منجر به تسکین درد می­شوند. از مهم­ترین داروهای شل­کننده عضلات که به عنوان بهترین دارو برای گرفتگی عصب سیاتیک مورد استفاده قرار می­گیرند، می­توان به موارد زیر اشاره کرد:

متوکاربامول

متوکاربامول یکی از شل­کننده­های عضلانی است که به دو شکل خوراکی و تزریقی در کاهش درد حاد عضلات و استخوان­ها کاربرد دارد. دوزهای موجود این دارو به دو شکل 500 و 1000 میلی­گرم می­باشد که بهتر از قبل مصرف آن، نکاتی مهم و ضروری را مد نظر داشته باشید:

• مطالعه دقیق راهنمای همراه دارو ضروری بوده و به شما کمک می­کند تا اطلاعات لازم در مورد عوارض احتمالی و نحوه مصرف دارو را کسب کنید.
• میزان مصرف دارو در افراد مختلف بسته به نوع بیماری و سن افراد متفاوت بوده و باید طبق دستور پزشک و بدون کم و زیاد کردن دوز مصرفی آن به صورت خودسرانه، اقدام به مصرف آن نمود.
• هرگز دوز مصرفی دارو را دو برابر نکرده و در صورت فراموشی به محض یادآوری، اقدام به مصرف کنید.
• فرم تزریقی دارو را با نظر پزشک و در کلینیک­های پزشکی مصرف کنید تا در صورت بروز حساسیت دارویی، مشکلی برای شما ایجاد نشود.
• اگر با مصرف دارو بهبودی حاصل نشد یا وضعیت بیماری شما وخیم­تر شد، حتما موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
• مصرف این دارو را خودسرانه به افراد دیگر توصیه نکنید و در نظر داشته باشید که این دارو برای بیماری فعلی شما توصیه شده است. بنابراین از مصرف آن در شرایط دیگر بپرهیزید.
• از مصرف داروی متوکاربامول تاریخ گذشته اجتناب کنید.
• زنان باردار و شیرده، کسانی که دارای حساسیت دارویی هستند، افراد مبتلا به تشنج و صرع، افراد مبتلا به اختلالات عضلانی، سیستم عصبی، کبدی و کلیوی باید مشکل خود را با پزشک معالج در میان بگذارند.

باکلوفن

باکلوفن دارویی موثر در گرفتگی عضلات بوده و به عنوان بهترین دارو برای درد سیاتیک شناخته شده است. مصرف این دارو تنها با تجویز دکتر ارتوپد، توصیه می­شود و در تسکین ماهیچه­ها و رفع گرفتگی آنها موثر است. هنگام مصرف این دارو موارد زیر را در نظر داشته باشید:

• پزشک معالج با توجه به نوع بیماری ممکن است مصرف دارو را به میزان سه بار در روز تجویز کند که می­توان همراه با غذا یا بدون آن مصرف کرد.
• معمولا مصرف دارو با دوزهای کم شروع شده و به مرور افزایش می­یابد تا عوارض جانبی آن کمتر شود.
• دارو را به میزان تجویز شده توسط پزشک، استفاده کرده و از کم و زیاد کردن مقدار دارو یا دوره درمان به صورت خودسرانه بپرهیزید.
• قطع دارو به صورت یکدفعه ممکن است عوارضی مانند تشنج در پی داشته باشد. به همین دلیل باید به صورت تدریجی قطع شود.

تیزانیدین

تیزانیدین از جمله داروهایی است که به عنوان بهترین دارو برای اسپاسم رگ سیاتیک توصیه می­شود. مکانیزم اثر این دارو به گونه­ایست که بر روی عصب مغزی و نخاعی تاثیر داشته و با شل کردن عضلات در تسکین انقباضات عضلانی موثر است. هنگام استفاده از این دارو مواردی را در نظر داشته باشید:

• زنان شیرده یا باردار، افراد مبتلا به اختلالات کبدی و کلیوی و افراد دارای حساسیت دارویی باید این موارد را با پزشک معالج خود در میان بگذارند.
• اثرگذاری این دارو کوتاه بوده و شاید نیاز به استفاده از آن به میزان سه یا چهار بار در روز داشته باشید.
• دارو را در ساعات مشخصی از شبانه روز و به صورت منظم استفاده کرده و در صورت فراموشی، به محض یادآوری بلافاصله آن را مصرف کنید.
• در طول دوره درمان باید زیر نظر پزشک باشید و آزمایشات لازم برای بررسی عملکرد دارو را به صورت منظم انجام دهید.
• خواب­آلودگی از جمله اثرات استفاده از داروی تیزانیدین است. به همین دلیل در هنگام استفاده از این دارو از انجام کارهایی که نیاز به تمرکز دارند، بپرهیزید.
• استفاده از مشروبات الکلی در هنگام درمان با این دارو می­تواند منجر به عوارض جانبی دیگری مانند سرگیجه شود.
• مدت درمان با این دارو طولانی بوده و لازم است از قطع خودسرانه دارو بپرهیزید. زیرا قطع دارو بدن نظر پزشک می­تواند، مشکلات جدی برای شما ایجاد کند.

اگر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و داروهای شل­کننده‌ عضلات در تسکین درد و بهبود بیماری تاثیری نداشته باشد، استفاده از داروهای مسکن قوی به عنوان بهترین دارو برای انقباض عصب سیاتیک توصیه می­شود. گاهی ممکن است، پزشک برای گرفتگی رگ سیاتیک داروهای ضدتشنج تجویز کند. دوز مصرفی و دوره درمان با این داروها باید حتما زیر نظر پزشک متخصص باشد تا بیمار از بروز عوارض ناخواسته­ای مانند فلج شدن در امان بماند.

داروی تزریقی برای گرفتگی رگ سیاتیک

از کورتون­ها می­توان عنوان بهترین دارو برای درد سیاتیک یاد کرد که به صورت تزریق مورد استفاده قرار می­گیرند. این داروها بعضی از مواد شیمیایی در بدن را از بین برده و بدین طریق باعث کاهش التهاب می­شوند. هرچند کورتون­ها در کاهش درد و التهاب موثرند و به عنوان داروی گرفتگی رگ سیاتیک مورد استفاده قرار می­گیرند، اما استفاده طولانی مدت از آنها عوارض جانبی زیادی به همراه دارد. بی­خوابی، افزایش قند خون، عفونت و گرمی و قرمزی صورت از جمله عوارض مصرف تزریقی استروئیدهاست که ممکن است در صورت مصرف طولانی مدت و در دوزهای بالا رخ ­دهد. تزریق کورتون­ به اطراف ریشه عصبی در کاهش درد عصب آسیب­دیده موثر است و می­تواند منجر به از بین رفتن التهاب شود. از آنجا که مصرف زیاد این دارو می­تواند عوارض زیادی به همراه داشته باشد، مصرف طولانی مدت آن توصیه نمی­شود.

بهترین دارو برای اسپاسم رگ سیاتیک به صورت پمادهای موضعی

پمادهای موضعی را می­توان به عنوان بهترین دارو برای درد سیاتیک مورد استفاده قرار داد. از جمله این پمادها می­توان به موارد زیر اشاره کرد:

متیل سالیسیلات

این دارو به صورت تیوپی موجود بوده و مصرف آن بر روی زخم­ها توصیه نمی­شود. بهتر است قبل از استفاده از پماد متیل سالیسیلات، دستان خود را تمیز شده و از تمیز بودن محلی که قرار است پماد را بر روی آن مالش دهید، نیز اطمینان حاصل کنید. مصرف این پماد ممکن است با عوارضی مانند کهیر، مشکلات تنفسی و ورم کردن صورت همراه باشد که در اینصورت باید مصرف دارو را قطع کرده و با پزشک خود مشورت کنید.

منتول

برای برطرف کردن دردهای خفیف عضلانی از این پماد به صورت موضعی استفاده می­شود. مالیدن پماد منتول بر روی محل مورد نظر در ابتدا باعث احساس سردی پوست و سپس باعث گرم شدن آن می­شود. بدین ترتیب درد عضلانی کاهش یافته و احساس نمی­گردد.

ترولاژل

نوعی ژل موضعی ضد درد است که حاوی ترولامین سالیسیلات بوده که می­توان از آن به عنوان بهترین دارو برای درد سیاتیک یاد کرد. منتول موجود در این ژل با ایجاد حس خنکی در پوست، دردهای خفیف مفصلی را بهبود می­دهد.

کرم کاپسیدین

کپسایسین ماده اصلی موجود در این کرم گیاهی است که به عنوان بهترین دارو برای درد سیاتیک، مورد استفاده قرار می­گیرد. این کرم موضعی به خوبی جذب پوست شده و بلافاصله در کاهش درد موثر واقع می­شود.

کرم کانابیدیول

کانابینوئید ماده­ای ضد درد است که در گیاه شاهدانه وجود دارد و یکی از مواد موثر در کاهش درد است. کرم کانابیدیول به عنوان یکی از اثربخش‌ترین داروها برای گرفتگی رگ سیاتیک شناخته شده و مصرف موضعی آن یکی از روش­های جدید برای رفع اسپاسم عضلانی می­باشد.

سخن پایانی

بهترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک می‌تواند تاثیر زیادی در کاهش درد و تسکین علائم آن داشته باشد، اما انتخاب صحیح دارو برای هر فرد بستگی به شدت درد و وضعیت پزشکی او دارد. اگر گرفتگی رگ سیاتیک درمان نشود، درد به مرور زمان می‌تواند به مشکلات دائمی تبدیل شود که علاوه بر کاهش کیفیت زندگی، ممکن است به آسیب‌های عصبی جدی منجر گردد. در این شرایط، نادیده گرفتن درد می‌تواند عواقب خطرناکی به دنبال داشته باشد که بر حرکات روزمره شما تاثیر می‌گذارد.

مراجعه به متخصصان کلینیک ما به شما کمک خواهد کرد تا بهترین دارو و روش‌های درمانی متناسب با شرایط خاص خود را دریافت کنید. تیم ما با بررسی دقیق وضعیت شما، روش‌های درمانی اصولی را برای تسکین و درمان گرفتگی رگ سیاتیک پیشنهاد خواهد داد. با این کار، نه تنها از دردهای مزمن جلوگیری می‌کنید، بلکه به درمان سریع‌تر و موثرتر دست خواهید یافت. برای مشاوره و دریافت بهترین درمان‌ها، همین امروز با ما تماس بگیرید و اولین قدم را در مسیر بهبودی بردارید.