قرص آرتروز زانو

فردی در اثر جدی نگرفتن مشکل آرتروز زانو برای همیشه خانه نشین شد!!!! شاید این جمله در آینده به گوش شمایی که آرتروز زانو دارید و آن را جدی نمی گیرید، برسد، طوری که پزشک زانو از درمان شما قطع امید کند! دیگر شاید حتی مراجعه به بهترین فوق تخصص زانو و حتی مصرف بهترین قرص آرتروز زانو هم برای شما مفید واقع نشود. بنابراین لازم است مشکل آرتروز زانو را جدی بگیرید.

آرتروز زمانی رخ می دهد که پارگی مفصل اتفاق بیفتد و غضروف از بین برود و موجب ساییدگی استخوان ها به هم و از بین رفتن غضروف شود.

آرتروز می تواند به طور طبیعی با افزایش سن رخ دهد ، اما حتی بزرگسالانی که جوان هستند هم به این مشکل مبتلا می شوند. چاقی یک عامل خطر برای آرتروز زانو است زیرا وزن اضافی می تواند مفاصل شما را تحت فشار قرار دهد. آرتروز باعث درد و التهاب (تورم) می شود که این مشکل فعالیت های روزانه شما را دچار مشکل می کند.

به منظور کاهش درد و التهاب، قرص آرتروز زانو میتواند برای بیماران مفید باشد.

اگر در مراحل اولیه درمان توسط دکتر پا باشید، پزشک احتمالاً شروع به درمان شما با داروهای ضدالتهاب  می کند. اگر این داروها م موثر واقع نشوند یا به آرتروز شدید مبتلا باشید، پزشک دیگر درمان ها را برای شما در نظر می گیرد.

داروهای ضد درد و ضد التهاب مختلفی برای درمان آرتروز موجود است. بنابراین با کلینیک تخصصی دکتر میر برای آگاهی از قرص آرتروز زانو همراه باشید.

شما می توانید برای آگاهی از تازه های درمان بیماری های ارتوپدی و دیدن فیلم ها و مطالب آموزشی، از طریق آیکون های سمت چپ وارد صفحه تلگرام، اینستاگرام و واتساپ ما شده و سوالات خود را به طور مستقیم با پزشکان در میان بگذارید.

قرص آرتروز زانو : مسکن ها

مسکن ها، داروهای ضد درد هستند. این قرص ها درد را کاهش می دهند ، اما التهاب را درمان نمی کنند. این دسته از داروها سیگنال هایی که موجب درد می شوند را مسدود می کند. نمونه هایی از داروهای ضد درد عبارتند از:

قرص آرتروز زانو : استامینوفن (تیلنول)

استامینوفن یک ضد درد است.  پزشکان ارتوپد، حداکثر دوز مصرفی استامینوفن را 3000 میلی گرم در روز تعیین کرده اند.

دقت کنید که میزان مصرف روزانه استامینوفن حتما کنترل شود و تحت نظر پزشک مصرف شود.

مصرف مقادیر زیاد استامینوفن به مدت طولانی می تواند منجر به آسیب کبدی یا نارسایی کبدی شود که این موضوع می تواند کشنده باشد.

البته پزشکان استامینوفن را بیشتر از داروهای دیگر توصیه می کنند چرا که عوارض کمتری دارد.

قرص آرتروز زانو : داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی

همانند داروهای ضد درد ، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) درد را درمان می کنند. برخلاف مسکن ، این داروها به جلوگیری از التهاب دردناک و آسیب مفصل نیز کمک می کنند. این داروها بهترین انتخاب برای افراد مبتلا به آرتزوز هستند چرا که هم موثرند و هم آرام بخش نیستند.

عوارض جانبی این داروها می تواند شامل موارد زیر باشد:

سوزش معده یا زخم (که می تواند منجر به خونریزی معده و مرگ شود)

مشکلات کلیوی

اگر بیماری کلیوی دارید ، از پزشک بپرسید که آیا NSAID ها برای شما بی خطر هستند ؟  بدون مشورت با پزشک نباید طولانی مدت NSAID مصرف کنید. شما در طول درمان تحت نظر بهترین دکتر ارتوپد قرار دارید. دقت کنید که اگر به آسپرین حساسیت دارید ، نباید NSAID نیز مصرف کنید.

نمونه هایی از داروهای ضدانعقادی غیر استروئیدی عبارتند از:

قرص آرتروز زانو : آسپرین

آسپرین نوعی داروی ضدالتهاب استروئیدی است که درد و التهاب را درمان می کند. این دارو می تواند به شما در درمان علائم آرتروز کمک کند تا زندگی شما کمتر تحت تاثیر اثرات آرتروز قرار گیرد.

قرص آرتروز زانو : ایبوپروفن

ایبوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که به صورت بدون نسخه و یا داخل نسخه تجویز می شود. مصرف طولانی مدت ایبوپروفن به دلیل خطر خونریزی معده و حمله قلبی توصیه نمی شود.

پزشک آرتروز زانو توصیه می کند که دوز مصرفی پیشنهادی توسط پزشک را تنها تا ده روز استفاده کنید. لازم است بدانید نباید بیش از 10 روز از ایبوپروفن استفاده کنید ، مگر اینکه پزشک به شما اجازه دهد.

قرص آرتروز زانو : سدیم ناپروکسن و ناپروکسن

سدیم ناپروکسن یک داروی ضدانعقادی استروئیدی است. این دارو برای درمان درد و التهاب آرتروز استفاده می شود. دوزهای بالاتر نیز به صورت نسخه ای در دسترس هستند.

مزیت این دارو نسبت به ایبوپروفن این است که خطرات حمله قلبی ناشی از این دارو را ندارد. با این حال ، یک سری عوارض جانبی دارد. مثل :

• سوزش سردل
• دل درد
• حالت تهوع
• اسهال
• سردرد
• سرگیجه
• خواب آلودگی

قرص آرتروز زانو  : دیکلوفناک و دیکلوفناک-میزوپروستول

دیکلوفناک یک نسخه ضد التهابی غیر استروئیدی است که به دو صورت خوراکی و موضعی موجود است. دیکلوفناک-میزوپروستول ترکیبی از دیکلوفناک با دارویی برای محافظت در برابر زخم معده است. همچنین ، می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. مثل:

• دل درد
• اسهال
• حالت تهوع

داروی آرتروز زانو : میکسودین

این داروی گیاهی ترکیب زنجبیل، فلفل سیاه و زردچوبه است که هر کدام دارای خواص ضدالتهابی برای زانو هستند.  از جمله موارد مصرف این دارو می توان به کاهش درد و التهاب مفاصل، حفظ تعادل سلولی، محافظت از سلول های بدن در برابر آلاینده های محیطی و پیشگیری از آرتریت و درد اشاره کرد.

سایر NSAID های تجویز شده برای آرتروز زانو

اینها NSAID های تجویز شده ای هستند که فوق تخصصین زانو برای درمان علائم OA تأیید می کنند:

• سلکسیب (سلبرکس)
• پیروکسیکام (فلدن)
• ایندومتاسین (ایندوسین)
• ملوکسیکام (Mobic Vivlodex)
• کتوپروفن (Orudis ، Ketoprofen ER ، Oruvail ، Actron)
• سولینداک (کلینوریل)
• دیفلونیزال (دولوبید)
• اگزاپروزین (Daypro)
• تولمتین (سدیم تولمتین ، توکتین)
• سالسالات (بی خاصیت)
• اتودولاک (لودین)
• فنوپروفن (نالفون)
• فلوربی پروفن (Ansaid)
• کتورولاک (تورادول)
• مکلوفنامات
• مفنامیک اسید (Ponstel)

داروی آرتروز زانو : کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها به عنوان استروئید نیز شناخته می شوند وبه طور خلاصه برای التهابات شدید ناشی از آرتروز استفاده می شود. با این حال ، اگر از این داروها برای درمان طولانی مدت استفاده شود ، خطرات زیادی دارند.

همانند NSAID ها ، استروئیدها التهاب را کاهش می دهند و مشکلات کلیوی ایجاد نمی کنند. این مورد  بدان معناست که این داروها ممکن است گزینه ایمن تری برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی باشند.

کورتیکواستروئیدهای تزریقی برای افراد مبتلا به آرتروز استفاده می شود که مستقیماً به مفاصل تزریق می شوند.

عوارض جانبی تمام استروئیدها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سطح بالای قند خون
• زخم معده
• فشار خون بالا
• تحریک پذیری و افسردگی
• آب مروارید (کدر شدن لنز در چشم شما)
• پوکی استخوان

داروهای کورتون شامل:

• پردنیزون (Deltasone ، Sterapred ، Liquidpred)
• بتامتازون
• کورتیزون
• دگزامتازون (Dexpak ، Taperpak ، Decadron ، Haxadrol)
• هیدروکورتیزون (Cortef ، A-Hydrocort ، Hydrocortone)
• متیل پردنیزولون (Methacort ، Depopred ، Predacorten)
• تریامسینولون استونید

داروی آرتروز زانو : داروهای غضروف ساز

تریپل فلکس : از جمله فواید این دارو تامین میزان مناسب گلوکزامین و کندروئیتین برای کاهش علامت های آرتروز می باشد. همچنین موجب بهبود عملکرد مفاصل شده و از تخریب آنها جلوگیری می کند. به بازسازی مفاصل کمک می کند. انعطاف پذیری غضروف را بالا برده و درد و التهاب تدریجی را کاهش می دهد.

گلوکزامین : این دارو یک آمینومونوساکارید است که باعث تحریک بدن در تولید غضروف می گردد. غضروف باید مواد مغذی را از طریق گردش مایعات داخل بدن تامین کند.

مسکن های موضعی

این داروهای ضد درد موضعی به صورت پماد ، ژل یا کرم هستند. آنها جایگزین قرص آرتروز زانو یا داروهای تزریقی برای آرتروز هستند. این داروها بدون نسخه و به صورت نسخه ای در دسترس هستند. برخی از درمان های موضعی موجب تسکین فوری و کوتاه مدت می شوند. دیگران تسکین طولانی مدت را ارائه می دهند.

مسکن های موضعی عبارتند از:

کپسایسین (Capzasin ، Zostrix ، Icy Hot). این داروی بدون نسخه که از فلفل گرفته می شود به عنوان یک مرهم است.

ژل و محلول سدیم دیکلوفناک (Voltaren ، Flector Patch ، Solaraze ، Pennsaid). این NSAID موضعی فقط به صورت نسخه ای در دسترس است.

متیل سالیسیلات و منتول . این کرم دارویی از گیاه نعنا ساخته شده و همچنین حاوی یک داروی ضد التهابی غیر مایع موضعی مانند آسپرین است.

ترولامین (Aspercreme). این کرم موضعی حاوی دارویی مانند آسپرین است که التهاب و درد را تسکین می دهد.

دقت کنید که تمامی درمان هایی که در بالا ذکر شد، لازم است تحت نظر دکتر پا مصرف شود تا عوارض به حداقل برسد. همچنین برای دستیابی به بهترین درمان، به بهترین دکتر فوق تخصص پادرد مراجعه کنید تا مشکل زانوان شما را به صورت بنیادی حل شده و اگر قرص ها و انواع مسکن ها در درمان شما موثر نبود، نزد پزشک زانو بهترین درمان را تجربه کنید و از دیگر راه حل های درمان مشکلات زانو که توسط بهترین دکتر پا معرفی شده است ، باخبر شوید.

شما می توانید برای آگاهی از تازه های درمان بیماری های ارتوپدی و دیدن فیلم ها و مطالب آموزشی، از طریق آیکون های سمت چپ وارد صفحه تلگرام، اینستاگرام و واتساپ ما شده و سوالات خود را به طور مستقیم با پزشکان در میان بگذارید.